XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

Errieta egin nion neure buruari haien intimitatea urratzeagatik, irudimenaz izan bazen ere.

Handik gutxira Miren eta Pablo desagertu ziren.

Koro, Joxe Mari eta hirurok gelditu ginen.

Barre ederrak egin genituen Don Kauenen harategian gertatutakoekin, eta halako batean non azaltzen zaigun Miren, Maria Magdalena bihurturik.

- Juan... snif, ih, ih, Martin... ai ama!

Lagunduko di-da-zu etxera?

Gajoa negar eta negar ari zen, besotik hartuta bere baserrirantz abiatu ginen.

- Lasai, Miren.

Lasaitu, bonita.

-mEs ke... ih, ih... ez dakizu...

- Ez, eta ez jakitea hobe.

Apaizekin kontuz ibili behar da, Miren, gogoratu esaera hura.

- Ze esaera?

Los cojones del cura de San Fernando los cargan cuatro mulas, y van sudando.

- Oh! ji, ji! ji, ji, ji! Eta bada kantu bat ere: Nire herriko apaizak semetxo bat badu, osaba esaten dio, berak hala nahi du